Op 4 november 1950 kwamen onder leiding van de gereformeerde predikant ds. C. Goeman 6 heren bijeen met het doel een sportvereniging op te richten. In de pastorie waren op die dag present:
Op 9 december daarop was de oprichting een feit. En hoe! Er waren al meteen 4 afdelingen van ASSO, de afkorting van Algemene Schipluidense Sport Organisatie. Gestart werd er met gym, korfbal, voetbal en volleybal. Later kwam er zelfs op initiatief van Lenie Krijgsman-De Geus een zwemclub bij. Er werd voornamelijk buiten gesport. Het eerst op het terrein aan de Dr. de Koninglaan, waar nu de Gereformeerde kerk staat. In de winter werd geturnd in de gymzaal van de Jozefschool, nu het notenschip van St. Caecilia. De voetballers en de korfballers maakten gebruik van de veilinghal aan de Hoornseweg. De korfballers deden het goed en bereikten zelfs de tweede klasse. De afdeling voetbal ging ten onder en werd op 14 augustus 1961 heropgericht. De eerste gymleraar was de heer De Hoogt. Ook de vader van Dick Doorn heeft nog les gegeven. Dick van Heusden deed het nadien 40 jaar en heeft ontelbare vrouwen in zijn handen gehad. In de beginperiode kreeg men totaal geen medewerking van de gemeente. Het raadslid v.d. Berg pleitte voor sport maar de rest van de raad wilde geen sport op grasland dat nodig was voor de koeien. Toen de Gereformeerde kerk werd gebouwd, hield men een protestmars door het dorp om grond te bemachtigen. Het hielp, er kwam een clubhuisje aan de vlaardingsekade, het latere sportveld. Er was zelfs elektriciteit in het gebouwtje maar het water kwam uit de vaart. Het clubgebouw werd geopend op 25 november 1967 door burgemeester Bolte. Vermeldenswaard is dat Henny v.d. Windt vanaf de oprichting in 1950 al lid is van de gymnastiekvereniging, jarenlang bestuurslid was en nog regelmatig wordt geraadpleegd door het huidige bestuur.
Veel oud materiaal is verloren gegaan maar de secretaris bezit nog een behoorlijk archief waaronder 3 schriften met notulen. In schuin spits handschrift is met de vulpen van iedere vergadering een verslag gemaakt. De bijeenkomsten werden bij de bestuursleden thuis gehouden. Vanaf 4 november 1950 beginnen de notulen met: “De voorzitter opende de vergadering en heette iedereen welkom”. Er werd trouw vermeld welke bestuursleden (wegens ziekte) afwezig waren. De notulen van de vorige vergadering werden trouw voorgelezen en mede ondertekend door de voorzitter. Men sprak over de gymuitvoeringen, de aanleg van waterleiding, het onderhoud van het grasveld, de tekorten bij de keukenopbrengst, huurverhoging van de gymzaal en later over het aanstellen van een terreinknecht, die het veld mooi moest maken, op zaterdag en zondag krijtstrepen trekken tegen een vergoeding van honderd gulden per jaar.
In de beginperiode waren er twee katholieke leden. Het samengaan van ASSO en Steeds Voorwaarts lukte niet. De dominees gingen akkoord, de pastoor was vierkant tegen want daar zouden gemengde huwelijken van komen met alle narigheid van dien. In de bestuursvergadering van februari 1955 werd een hartig woordje gesproken over de kleding van de sporters. De meisjes en dames moeten voor openbare gelegenheden een rok of broekrok aan hebben. Slechts voor salto-springoefeningen mogen ze een pofbroekje dragen in verband met het opvangen door de gymleraar, daar hij door een fladderende rok mis kan grijpen. Een paar bestuursleden maakte het patroon voor een broekrok, dat aan de bestuurleden werd uitgedeeld. De stof werd gezamenlijk ingekocht en tegen betaling uitgedeeld. Zuinigheid was troef. Ook nu nog. De gym-vereniging heeft geen sponsors. Alles wordt uit de contributiegelden betaald zonder tekort of overschotten.
Er is ook nog een strijd geweest tussen bestuur en leden. De dames wilden niet meer in een rokje, het bestuur tolereerde geen vrouwen in een broek. Op de foto, die dateert uit 1952 zien we duidelijk de knielange zwarte rokjes, witte bloesjes, witte sokjes en gympen. Een sierlijke grote strik in het haar maakte de buitendemonstratie extra feestelijk. In de beginperiode waren er twee katholieke leden. Het samengaan van ASSO en Steeds Voorwaarts lukte niet. De dominees gingen akkoord, de pastoor was vierkant tegen want daar zouden gemengde huwelijken van komen met alle narigheid van dien. In de bestuursvergadering van februari 1955 werd een hartig woordje gesproken over de kleding van de sporters. De meisjes en dames moeten voor openbare gelegenheden een rok of broekrok aan hebben. Slechts voor salto-springoefeningen mogen ze een pofbroekje dragen in verband met het opvangen door de gymleraar, daar hij door een fladderende rok mis kan grijpen.
Een paar bestuursleden maakte het patroon voor een broekrok, dat aan de bestuurleden werd uitgedeeld. De stof werd gezamenlijk ingekocht en tegen betaling uitgedeeld. Zuinigheid was troef. Ook nu nog. De gym-vereniging heeft geen sponsors. Alles wordt uit de contributiegelden betaald zonder tekort of overschotten. Er is ook nog een strijd geweest tussen bestuur en leden. De dames wilden niet meer in een rokje, het bestuur tolereerde geen vrouwen in een broek. Op de foto, die dateert uit 1952 zien we duidelijk de knielange zwarte rokjes, witte bloesjes, witte sokjes en gympen. Een sierlijke grote strik in het haar maakte de buitendemonstratie extra feestelijk.
We leggen met onze vereniging een grote claim op de sportzaal van de Dorpshoeve. Op maandag huren we die van 16:00 tot 21:00 uur, op woensdag van 14:45 tot 21:00 uur. En op donderdag bezetten we de zaal van 16:30 uur tot 21:15 uur. We hebben ca. 200 actieve leden. De groepen worden geleid door 10 gediplomeerde krachten, die weer worden bijgestaan door gediplomeerde assistenten. De accommodatie “de Dorpshoeve” is voor ons ideaal omdat we op diverse toestellen tegelijk kunnen werken. De sportzaal is uitgerust met toestellen die geschikt zijn voor gymlessen van de basisscholen. Wij schaften in de loop der jaren eigen materiaal aan zoals de tumblingbaan, de ongelijke brug, een aantal matjes, speeldingen voor de kleuters en een vlindertrampoline. Het jongste lid is 3 jaar en de oudsten zijn boven de 65. Een eigen tenue is verplicht bij wedstrijden. De selectie heeft een eigen turnteneu.
Om de 5 jaar, het lustrum jaar, houden wij een (jubileum) uitvoering. Hierbij laten we aan het publiek zien wat de leden van onze vereniging allemaal in hun mars hebben. Een uitvoering is altijd een hele happening. De leden zijn dan al een aantal maanden van te voren aan het oefenen. Ook de muziek en de lichtshow moeten die dag allemaal piek fijn in orde zijn.
U leest het, we zijn een bruisende vereniging in het mooie en kleine dorpje Schipluiden.
